Wat heerlijk, de hechtingen zijn er uit! Vanmorgen moest ik om 8.30 uur bij de A-kliniek in Groningen zijn. Het was een beetje vlieg- en kunstwerk, want ik had om 10.00 uur weer een klant. De wax voor het epileren moest dan ook warm zijn, dus ik moest eigenlijk wel om 9.30 uur thuis zijn… Dan moest ook niks tegen zitten, zeg maar. Ik had al gevraagd hoe lang het consult zou duren, 10 minuten hooguit een kwartier. Als ik 8.45 uur weer in de auto zou zitten moest het lukken.
Ik was ook al op tijd van huis gegaan want ja bij het Julianaplein is het ook altijd een drukte van jewelste maar om 8.25 uur stond ik voor de deur geparkeerd. Melden bij de receptie en het kopje thee kon ik natuurlijk niet afslaan. Tegenover mij zat een mevrouw die vorige week ook geopereerd was, we raakten in gesprek en ik zag dat zij er toch wel wat blauwer aan toe was dan ik. Zij werd opgeroepen en na een paar minuutjes was ik aan de beurt.
‘Hoe gaat het met u’? ‘Prima, blij dat de hechtingen eruit gaan vandaag’! Liggend op de bank met de felle lamp in mijn gezicht kaartte ik toch nog even het pijnlijke gedeelte van de behandeling aan en vroeg haar of ze niet te weinig verdoving hadden gebruikt. ‘Nee, helaas kunnen we die pijn niet verdoven’ was haar antwoord. ‘De hersenen schijnen dit soort pijn, ondanks de verdoving, toch te ontvangen en via je oogbol komt het weer terug bij je oog en voel je het. Extra verdoven heeft geen zin’. Hersenen zijn raar dingen, toch?? En dan hoop ik maar dat ze dat ooit wel uit hebben geprobeerd, om bij te verdoven, zodat ik niet onnodig pijn heb geleden..
Terwijl we zo aan het kletsen waren had zij de hechtingen ondertussen al verwijderd zonder dat ik er wat van voelde, dat dan weer wel gelukkig.
Van de bank komend heb ik toch voorzichtig gevraagd of ik misschien het weekend alweer een beetje mocht sporten. ‘Ik zou het niet doen. U moet echt even die twee weken aanhouden. De huid is erg teer rond uw ogen en het zou zonde zijn, nu het zo mooi geheeld is, als de wond weer opengaat’. Tsja daar had ik niet veel tegen in te brengen, dus er zit niks anders op dan nog een week zonder sport.. Alles natuurlijk voor een mooi en goed herstel!
Over een week als de korstjes verdwenen zijn moet ik beginnen met het smeren van littekencrème.
Kijk eens hoe mooi rustig het al is. Het litteken moet natuurlijk nog bijtrekken en de korstjes gaan nog weg. Maar tot nu toe ben ik dik tevreden!
Wordt vervolgd…
